Długość pasma Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, ciągnącego się od okolic Wielunia do Krakowa wynosi 160 km, przy średniej szerokości nie przekraczającej 20 km Inne ciekawostki:
Przez obszar Wyżyny Krakowsko- Częstochowskiej przechodzi dział wodny pomiędzy Wisłą i Odrą. Rzeki spływają stąd promieniście we wszystkich kierunkach
Najliczniejszymi i co za tym idzie najczęściej występującymi dziś na jurze skamieniałościami są: amonity, belemnity, gąbki, małże i ramienionogi
Na obszarze Wyżyny Krakowsko- Częstochowskiej występuje ok.1500 jaskiń i schronisk, co pod tym względem stawia teren wyżyny na pierwszym miejscu w Polsce
Budowę Wyżyny Krakowskiej południowej charakteryzuje występowanie równoleżnikowo przebiegających rowów i zrębów tektonicznych
Dzięki istnieniu dobrze rozwiniętej sieci rzecznej oraz występowaniu zasobnych wód podziemnych na terenie obniżeń (szczególnie na Wyżynie Krakowskiej) dochodzi do stałego powstawania wielu bagien
Długość pasma Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, ciągnącego się od okolic Wielunia do Krakowa wynosi 160 km, przy średniej szerokości nie przekraczającej 20 kmdalej
Najbardziej reprezentatywną częścią Jury Krakowskiej jest Płaskowzgórze Częstochowskie. Jedną z cech tego obszaru jest występowanie bezwodnych dolinek, wśród których najpiękniejszą jest bez wątpienia Dolina Wiercicy ze źródłami Zygmunta i Elżbietydalej
Budowę Wyżyny Krakowskiej południowej charakteryzuje występowanie równoleżnikowo przebiegających rowów i zrębów tektonicznychdalej
Pozostań z nami w kontakcie
Zarejestruj się w naszym newsletterze, aby otrzymywać informacje o aktualnej ofercie i wydarzeniach.
Wyżyna Krakowsko-Wieluńska, potocznie zwana po prostu Jurą, stanowi fragment rozległej Wyżyny Śląsko - Krakowskiej. Długość pasma ciągnącego się od okolic Wielunia do Krakowa wynosi 160 km, przy średniej szerokości nie przekraczającej 20 km (na północy - do kilku km, w rejonie Krzeszowic - 40 km). Na zachodzie Jura sąsiaduje z Wyżyną Śląską i Kotliną Oświęcimską, od których oddziela ją (miejscami wysoki) dochodzący do 100 m próg denudacyjny (zwany również kuestą, której jeden stok jest długi i łagodny, natomiast drugi bardzo krótki i stromy).