Spod kapliczki w Kromołowie wypływa jedno ze źródeł Warty, (jedno ze źródeł na pocz. XX w. zostało ujęte w wodociąg, zasilający odlewnię żeliwa w Zawierciu, a inne znajduje się w sąsiedztwie nieistniejącego już dworu). Warta płynie stąd wzdłuż krawędzi Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, by następnie przełamać się przez jej północno-zachodnią część, zwaną Wyżyną Wieluńską, gdzie opuszcza województwo śląskie. Jak mówią mieszkańcy, choć Kromołów na przestrzeni wieków często nawiedzały powodzie, to nigdy ich przyczyną nie były wody Warty, której źródeł strzeże Nepomucen. Przez lata źródło ujęte było w ocembrowaną studnię, z której chętnie korzystali mieszkańcy.
czytano: 1941 razy
autor: jura.info.pl
data dodania: 2019-08-01 12:03:45
drukuj
Proszę potwierdzić wydruk wyświetlonego artykułu:
zapisz do PDF
Proszę potwierdzić zapisanie wyświetlonego artykułu do pliku PDF:
poleć artykuł
Proszę wypełnić poniższy formularz, aby powiadomić znajomego o znalezionym przez Ciebie artykule:
Długość pasma Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, ciągnącego się od okolic Wielunia do Krakowa wynosi 160 km, przy średniej szerokości nie przekraczającej 20 kmdalej
Najbardziej reprezentatywną częścią Jury Krakowskiej jest Płaskowzgórze Częstochowskie. Jedną z cech tego obszaru jest występowanie bezwodnych dolinek, wśród których najpiękniejszą jest bez wątpienia Dolina Wiercicy ze źródłami Zygmunta i Elżbietydalej
Budowę Wyżyny Krakowskiej południowej charakteryzuje występowanie równoleżnikowo przebiegających rowów i zrębów tektonicznychdalej
Pozostań z nami w kontakcie
Zarejestruj się w naszym newsletterze, aby otrzymywać informacje o aktualnej ofercie i wydarzeniach.
Wyżyna Krakowsko-Wieluńska, potocznie zwana po prostu Jurą, stanowi fragment rozległej Wyżyny Śląsko - Krakowskiej. Długość pasma ciągnącego się od okolic Wielunia do Krakowa wynosi 160 km, przy średniej szerokości nie przekraczającej 20 km (na północy - do kilku km, w rejonie Krzeszowic - 40 km). Na zachodzie Jura sąsiaduje z Wyżyną Śląską i Kotliną Oświęcimską, od których oddziela ją (miejscami wysoki) dochodzący do 100 m próg denudacyjny (zwany również kuestą, której jeden stok jest długi i łagodny, natomiast drugi bardzo krótki i stromy).