Ojcowski Park Narodowy

Strona główna » Przewodnik » Zabytki, przyroda, tradycja » Parki narodowe, krajobrazowe, rezerwaty przyrody » Ojcowski Park Narodowy

wielkość tekstu: A | A | A

W 1924 r. pod kierunkiem prof. Władysława Szafera opracowany został projekt utworzenia rezerwatu przyrody w Dolinach Prądnika i Sąspowskiej. Projekt ten został zrealizowany dopiero w 1956 r., kiedy to powstał Ojcowski Park Narodowy.

Jest najmniejszym spośród 23 parków narodowych w Polsce. Jego powierzchnia wynosi 2146 ha i obejmuje dwie doliny jurajskie - Prądnika i Sąspowską oraz fragmenty wierzchowiny jurajskiej. Na podległym sobie terenie Ojcowski Park Narodowy ochrania florę i faunę oraz naturalne procesy przyrodnicze. Dba o utrzymanie i przywracanie cech swoistego krajobrazu, udostępnia teren do badań naukowych i zwiedzania.

W 1924 r. pod kierunkiem prof. Władysława Szafera opracowany został projekt utworzenia rezerwatu przyrody w Dolinach Prądnika i Sąspowskiej. Projekt ten został zrealizowany dopiero w 1956 r., kiedy to powstał Ojcowski Park Narodowy.

Jest najmniejszym spośród 23 parków narodowych w Polsce. Jego powierzchnia wynosi 2146 ha i obejmuje dwie doliny jurajskie - Prądnika i Sąspowską oraz fragmenty wierzchowiny jurajskiej. Na podległym sobie terenie Ojcowski Park Narodowy ochrania florę i faunę oraz naturalne procesy przyrodnicze. Dba o utrzymanie i przywracanie cech swoistego krajobrazu, udostępnia teren do badań naukowych i zwiedzania. Pod względem szaty roślinnej Ojcowski Park Narodowy zajmuje czołowe miejsce w naszym kraju. Mozaikę zespołów roślinnych tworzy tu niespełna 1000 gatunków roślin naczyniowych, a wśród nich wiele reliktów o krańcowo odmiennych wymaganiach siedliskowych. Bogactwo ojcowskiej flory uzupełnia lista ponad 230 gatunków mchów i wątrobowców, około 1200 gatunków grzybów i blisko 220 gatunków porostów. 
Świat zwierzęcy Parku jest reprezentowany przez ok. 6 tys. gatunków. Najbardziej charakterystyczną grupą wśród fauny są nietoperze (15 gatunków). Najczęściej można spotkać podkowca małego i nocka dużego. Stylizowaną sylwetkę nietoperza umieszczono w godle Parku. Istotnym wyróżnikiem Ojcowskiego Parku Narodowego są znajdujące się na jego terenie wartościowe zespoły zabytkowe jak Ojców, Pieskowa Skała i Grodzisko, a także grodziska i liczne stanowiska archeologiczne reprezentujące najstarsze znane kultury. Walory Ojcowskiego Parku Narodowego prezentuje Muzeum im. prof. Władysława Szafera w Ojcowie. Corocznie Park odwiedza blisko 400 tys. turystów.

czytano: 2475 razy

autor: jura.info.pl

data dodania: 2018-02-06 11:03:56

Formularz zapytaniowy

Ciekawostki

  • Długość pasma Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, ciągnącego się od okolic Wielunia do Krakowa wynosi 160 km, przy średniej szerokości nie przekraczającej 20 kmdalej 
  • Najbardziej reprezentatywną częścią Jury Krakowskiej jest Płaskowzgórze Częstochowskie. Jedną z cech tego obszaru jest występowanie bezwodnych dolinek, wśród których najpiękniejszą jest bez wątpienia Dolina Wiercicy ze źródłami Zygmunta i Elżbietydalej 
  • Budowę Wyżyny Krakowskiej południowej charakteryzuje występowanie równoleżnikowo przebiegających rowów i zrębów tektonicznychdalej 

Pozostań z nami w kontakcie

Zarejestruj się w naszym newsletterze, aby otrzymywać informacje o aktualnej ofercie i wydarzeniach.

Zamek Smoleń
Wzgórze Kromołowiec
Zamek Ogrodzieniec
Ojcowski Park Narodowy
0 lat
0 gminy
0 kilometrów szlaków
0 polubień
Facebook
Instagram

Związek Gmin Jurajskich
pl. Wolności 42, 42-440 Ogrodzieniec

tel.: 32 673 33 64
e-mail: biuro@jura.info.pl

  • DSC_0081
  • Zamek_w_Udorzu_fot._Rafal_Rebisz_1
  • Zamek_siewierski_fot._Rafal_Rebisz_1
  • Zamek_w_Udorzu_fot._Rafal_Rebisz
  • Zamek_siewierski_fot._Rafal_Rebisz
Wyżyna Krakowsko-Wieluńska, potocznie zwana po prostu Jurą, stanowi fragment rozległej Wyżyny Śląsko - Krakowskiej. Długość pasma ciągnącego się od okolic Wielunia do Krakowa wynosi 160 km, przy średniej szerokości nie przekraczającej 20 km (na północy - do kilku km, w rejonie Krzeszowic - 40 km). Na zachodzie Jura sąsiaduje z Wyżyną Śląską i Kotliną Oświęcimską, od których oddziela ją (miejscami wysoki) dochodzący do 100 m próg denudacyjny (zwany również kuestą, której jeden stok jest długi i łagodny, natomiast drugi bardzo krótki i stromy).
Poleć stronę
Wypełnij formularz polecający nasz serwis WWW
Formularz zapytaniowy
Wypełnij formularz kontaktowy
Opinie
Dodaj wpis
Zobacz wpisy
Wersja mobilna