Park położony jest w całości na terenie Wyżyny Krakowskiej. Krajobraz Parku jest różnorodny. W rzeźbie występują typowe elementy krajobrazu jurajskiego, takie jak: zręby skalne, krasowe dolinki, wąwozy, parowy, uskoki tektoniczne. Północno-zachodnia część Parku to równina sandrowa z łagodnymi wydmami piaszczystymi porośniętymi Puszczą Dulowską. W lasach Puszczy występują nietypowe dla tego terenu zbiorowiska podmokłych lasów sosnowych, olsy, bory bagienne i łęgi. Wśród roślin występuje wiele gatunków chronionych, jak: podrzeń żebrowiec, skrzyp olbrzymi, rosiczka okrągłolistna itd. Osobliwością faunistyczną Puszczy jest stado łosi oraz żółw błotny. Mają tu również swoje lęgowiska krogulce, myszołowy, jastrzębie gołębiarze.
czytano: 4019 razy
autor: jura.info.pl
data dodania: 2018-02-06 10:47:29
drukuj
Proszę potwierdzić wydruk wyświetlonego artykułu:
zapisz do PDF
Proszę potwierdzić zapisanie wyświetlonego artykułu do pliku PDF:
poleć artykuł
Proszę wypełnić poniższy formularz, aby powiadomić znajomego o znalezionym przez Ciebie artykule:
Długość pasma Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, ciągnącego się od okolic Wielunia do Krakowa wynosi 160 km, przy średniej szerokości nie przekraczającej 20 kmdalej
Najbardziej reprezentatywną częścią Jury Krakowskiej jest Płaskowzgórze Częstochowskie. Jedną z cech tego obszaru jest występowanie bezwodnych dolinek, wśród których najpiękniejszą jest bez wątpienia Dolina Wiercicy ze źródłami Zygmunta i Elżbietydalej
Budowę Wyżyny Krakowskiej południowej charakteryzuje występowanie równoleżnikowo przebiegających rowów i zrębów tektonicznychdalej
Pozostań z nami w kontakcie
Zarejestruj się w naszym newsletterze, aby otrzymywać informacje o aktualnej ofercie i wydarzeniach.
Wyżyna Krakowsko-Wieluńska, potocznie zwana po prostu Jurą, stanowi fragment rozległej Wyżyny Śląsko - Krakowskiej. Długość pasma ciągnącego się od okolic Wielunia do Krakowa wynosi 160 km, przy średniej szerokości nie przekraczającej 20 km (na północy - do kilku km, w rejonie Krzeszowic - 40 km). Na zachodzie Jura sąsiaduje z Wyżyną Śląską i Kotliną Oświęcimską, od których oddziela ją (miejscami wysoki) dochodzący do 100 m próg denudacyjny (zwany również kuestą, której jeden stok jest długi i łagodny, natomiast drugi bardzo krótki i stromy).